Son iki gün ərzində verilən açıqlamalar fonunda İrana qarşı mümkün hərbi zərbənin siqnalları getdikcə artır. Görünür, İran İslam Respublikası da bu təhlükəni hiss edir; bunu ölkənin kəşfiyyat və elmi nailiyyətlərlə bağlı açıqlamaları, eləcə də Ali Milli Təhlükəsizlik Şurası, İnqilab Keşikçiləri Korpusu və digər rəsmilərin çıxışları sübut edir.
Donald Tramp aydın şəkildə sülh yolunu üstün tutduğunu bildirsə də, bu yanaşma şərtlərlə bağlıdır. Onun sözləri və mediada yayılan mesajlar əslində İrana təzyiq vasitəsidir. Başqa sözlə, “Tramp, Netanyahu-nun hərbi müdaxilə istədiyinə dair təəssürat yaradaraq, əslində İranı təhrik edir”, özü isə bu addımı atmır.
Bütün bu prosesin əsas məqsədi İranı uranın zənginləşdirilməsi məsələsində geri çəkilməyə məcbur etməkdir. Halbuki Tehran bunu hər zaman “qırmızı xətt” olaraq elan edib. Bu səbəbdən, Trampın dedikləri və onun sülh istədiyinə dair mediada yayılan xəbərlər sizi aldatmasın — istər ABŞ qüvvələrinin Qərbi Asiyada bunun əvəzini ödəməli olacağı ehtimalı olsa belə.
Digər mühüm məqam odur ki, ABŞ İranın Yaxın Şərqdəki regional nüfuzu ilə bağlı da danışıqlar aparmağa çalışır, baxmayaraq ki, bu, hələ rəsmi olaraq elan edilməyib. Bu isə o deməkdir ki, Yəmən, Livan, Qəzza və İraq məsələləri də aparılan müzakirələrin bir hissəsidir.
Əgər sionist rejimlə İran arasında müharibə başlayarsa və bu zərbələr ciddi təsir göstərərsə, bu münaqişə yalnız iki ölkə ilə məhdudlaşmayacaq. Xüsusilə ABŞ-ın birbaşa müdaxiləsi olacağı təqdirdə, bütün region — o cümlədən Fars körfəzi də bu savaşın içərisinə çəkiləcək.
Amerika hazırda İranı zəif hesab edir — buna səbəb kimi Qəzzada mühasirədə olan və soyqırımla üzləşən müqavimət, Livandakı müqavimət hərəkatının vəziyyəti və Suriyanın zəifləməsi göstərilir. Bu kontekstdə ABŞ həm özü, həm də sionist rejim üçün uyğun olacaq siyasi dəyişiklikləri diplomatik vasitələrlə reallaşdırmağa çalışır.
Bəzi fikirlərə görə, qarşıdakı danışıqlar mərhələsi və ondan sonrakılar bu qeyri-birbaşa danışıqlarda həlledici rol oynayacaq.
Bu məqamda İrana zərbə endirilməsi ehtimalı demək olar ki, qaçılmaz görünür. Amma ümid edirik ki, bu, sadəcə bir ehtimal olaraq qalacaq.